Vuurtoren Vlieland, foto Flickr.com, Passetti
Waartoe een toevallige ontmoeting bij de vuurtoren op Vlieland al niet kan leiden. We zaten in de luwte van muziekfestival Into the Great Wide Open op het hoogste punt van het eiland in de verte te staren. Het was prachtig zonnig weer maar zo nu en dan kwam er een dikke propwolk voorbij die de temperatuur vijf graden deed dalen.
Ik begon een praatje met een vrouw over hoe die nare dikke wolken er toch steeds weer voor zorgden dat je de zon extra waardeerde. Na het leuke babbeltje gaf ze me een visitekaartje van haar blog. Vandaag vond ik het tijdens het opruimen terug. En zowaar, ons gesprek bleek de aanleiding voor een mooi gedicht.
Into the great (wide) light
In het donker kan ik het
Ik schijn
Prik met mijn stralen in de duisternis
Ongebreideld draai ik door
Ben het licht zonder geluid
Licht aan, licht uit
Licht aan, licht uit
Ik voorkom bange harten
Trots bied ik hen mijn vertrouwen aan
Verloochen nooit of te nimmer
Zelfs bij nieuwe maan
Dans ik over de golven
van zonsondergang, tot zonsopgang
volg de cycli van eb en vloed
verzeker ik andermans bestaan
Overdag kan ik het
Ik sta
Ben het baken van herkenning in de zon
De torenhoge achtergrond
voor verdwalen in het vergezicht
Droom aan, droom uit
Droom aan, droom uit
Ik voorkom bange harten
Trots bied ik hen mijn vertrouwen aan
Verloochen nooit of te nimmer
Zelfs bij bewolkte lucht
Spiegel ik in de golven
van zonsopgang, tot zonsondergang
volg de cycli van eb en vloed
verzeker ik andermans open vlucht
++++++
person of inspiration: someone who enjoys a view and is willing to offer light to other people, or perhaps aspires to by trial and error?
place of inspiration: Vlieland, ITGWO
